YAMALI DUYGULAR

Yırtık pırtık hayallerime fazla geliyor yamalı duyguların.öyle çok kaplıyorsun ki beni,benden eser yok.yırtık hayallerim ile hayata dayanacak gücüm yok,ne yaparım bilmiyorum.hangi yağmurda arınırım.daha kaç rüzgardan yara almadan kurtulurum,nasıl bu hale geldim bilmiyorum.içimin yorgunluğu hiç dinmiyor.aldığım tüm nefesler hastalıklı gibi.sesim kısılıyor sana haykırdıkça.sanki özellikle kısılıyor duyma diye.içimdeki yırtık büsbütün büyüsün diye.

Tutup elimden götürmeliydin.bir cesaret etmeliydin.itiraz etsem de dinlememeliydin.kısa süren bir kırgınlığımız olurdu..sonra iyi ki derdim.iyi ki yanındayım.şimdisinin anlamı yok ki.o,a zaman öyleydi.şmdi ne yaparsan yap gelmem gelemem.artışlarda değiliz artık.aldığımız tüm dersler ile doyup git gide azalmanın vaktidir şimdi.

Seni düşünmek,hissetmek ağır geliyor bana.hayatımda hiçbir şeyin değişmeye niyeti yok.tüm yerler kapalı.vakit geç,bileti iptal etmeye niyeti yok.çaresiz bu film sensiz çekilecek.izlenecek.sen üzülme belki bir gün kimsenin keyif almadığı bir zamanda şahit olabilirsin ama vakit çok geç olduğunda.

Yırtık pırtık hayallerime fazla geliyor yamalı duyguların.kendimi daha fazla yitirmeden gitmelisin.biraz bulut al bu şehirden bir avuç toprak. Bir damla gözyaşımı götür giderken.yarenlik ederiz arkadaşın oluruz bir nebze.sonra sen başka bir şehirde başka bir gülüşün meftunu olursun.o gün usul bir selam çakar hissettirmeden gideriz aldığın yere.sen,ben ve yalnızlığımız,hayata karşı tartıda ağır geliriz.sen en iyisi gitmene devam et.biz nasılsa devam ederiz.

                                                                                  Melahat kırtekin