19 Ağustos 2015 Çarşamba

GİTMELERİN ARDINDA KALAN SÖZ BULUTLARI 2

bu gün içimin gittiğini hissettim.usulca topladı yorgunluğunu.küçük şeffaf bir bavulun ceplerine gizledi kinini,kırsını,öfkesini..saftı,masumdu,cahildi.bilemedi tüm bunları kara birr bavula yüklemesi gerektiğini.o herkesi kendi gibi bildi.çünkü bakmazdı o başkasının elindekilere.o sadece karşısındaki insanın yüreğine bakardı.hiç anlamadı çevresindekivampirlerin varlığını.azar azar kanını emip durdular ama o canının yanmışlığına aldırmadı.hep geçer dedi kendini kandırdı.geçmedi,geçmeyecekti.yorgun düştü direncini kaybetti.

            asil bir karınca gibiydi yüreğim.kendinden daha ağırdı yükleri,altında ezile büzüle hepsini yüklenmeyi bildi.aldı şeffaf bavulunu ;tüm günahlarını tüm sevaplarını aleme sergileye sergileye ;yükünü ardı sıra sürükleye sürükleye gitti.gitmek kolay olur zannetti.kimseler anlamaz zannetti.oysa bilemedi.ay aydınlığı ;en ayan beyan aydınlıktır.güneşin ışığı gibi almaz gözünü adamın.en ince detayına kadar farkedildi herşey.içim tüm çıplaklığı ile gitti bu gün.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder