GEL DE KARAMSAR OLMA

Gelincik zarifliğinde gül ünündeydi umutlarım .Bir tanecik rüzgara boyun eğdi zerafatim.İhtişamımı kara bir diken çaldı .Şimdi öyle alalede farkedilmezim.Farkettiğimde çok geçti.Binbir ayak altında ezilmişti sukunetim.Çığlıklarım uyandırdı en derin uykumdan...
            Bir cevherdi tüm insaniyetim.Zalim işbilir bir kapkaççıya boğaz tokluğudur şimdi,olan bana oldu anlayacağınız.Talihin en talihsizi vurdu piyangoma,amorti vursaydı bari bundan iyidir.Köle tuttular isyanımı kefalet verecek bir dostta bulamam şimdi.
            Kan ile işledim gelin bohçamı ...Her isyana bir damar feda ettim sebebi çaresizlik.Çok gördüler tutunacak bir dalı,yellerde sellerde paramparçayım şimdi .Küstüm elle tutulur gözle görülür ne varsa ...Tarumar oldu saklı bahçem.Ve karşımdaki insanların anlayışsızlıklarından ötürü kötürüm kaldı lehçem .Bir arpa boyu kadar anlaşılamadım.
            Ağlanacak halime gülüyorum artık.Ağlamak denen şeyin anlamsızlığında rezil rüsvayım...Bir büyük patlama ardında binbir parça halinde moleküler bir birleşim için mekan arayışındayım şimdi.Tarihin en kara sayfaları arasında,belki de bir Osmanlı cariyesiyim .Öyle hüzünlüyüm öyle bilgisizim ki onca ihtişam içinde bir tavan işlemesinden daha sıradanım.Bir hattat yazısının değerine dahi muhtacım..

Kör kuyuda Yusuf Peygamberin sabrındayım Yunus Peygamberin bekleyişindeyim ,Yakup Peygamberin evlat hasretindeyim Mevlananın dönüşünde,Yunus un ilahisindeyim .Görün işte onca bilgi içinde ne kadar bilinmezim...Bir alkoliğin kederindeyim bir aşkın terkedilişindeyim,
bir hastalığın illetindeyim.Görüyorsunuz ya en istenmeyenlerin bile istenmeyeniyim.Gölgesizim çünkü güneşsizim.Bilgisizim çünkü bilinmezim .Keyifsizim çünkü kederliyim.Görüyorsunuz ya onca çok şey içinde ne kadar da eksiğim...
           

Kahvenin en koyu demi,mehtabın bilmecesi, ve her eksiltili cümlenin (...)'siyim.Görüyorsunuz ya ne hoşluklar içinde ne ifadesizim.Ağaç dalının en yaşlı yaprağıyım,denizin alttan akan suyu,deniz aleminin en çirkini, en kuytusuyum.Görüyorsunuz ya,ne kadar da kusurluyum.Küskünüm her doğan güneşe,her gün az biraz daha huzursuzum,her gün az biraz dahaumutsuzum.Görüyorsunuz ya her geçen gün ne kadar da yoksulum...
Her hazan vakti,her ylancu bahar vakitlerinin yasını tutuyorum .Saçlarımın her yanında sapsarı hüzün ,her gün az bi,raz daha hüzünden ürküyorum.Saçlarım gidiyor.Artık saçlı günlerime masallar diziyorum.
           

Yaşadıklarım yaşamımın yarısına denk artık.Tüm rüyalarımda yaşanmışlıklarımın yaşanacaklarını görüyorum.Benim tüm savaşım zamanla...Yaşamım tam ortada...
Ya galip ya mağlup tüm bunlar hala muamma...Geçen ömür boşlukta...Söyleyin şimdi hadi gel de isyan çıkarma...

            Kurtulmak istiyorum bu melenkolik hallerden. Bir uçurtmanın hürriyeti kavuşmalı bana tez elden.Akşam üstüme düşüyor.Yıldızdan tenim tutuşuyor,güneş yalan bahar yalan,gün yalan, Eee ne ki şimdi benim elimde kalan?