hayat işte

Kan ter içinde uyanıyorum yalnızlığımdan.
alnımda gözlerime sığmayan gözyaşlarım.
saç dibinden tırnak ucuna ağlıyorum.

dudaklarım yemen sıcağı ile kavrulmuş.
avareyim bir veysel karani olmayı ümid ederken...
Gecenin bir yarıSı
yalnızlığımın miladını hatırlamaya çalışıyorum.
zihnim istemeye istemeye
geçmisin muhakemesine tutuşuyor.
yok.
hatırlayamıyorum.
ne acı demek öyle uzun zamandır yalnızım ki
bir tarih koyamıyorum.
efkar bastı.upuzun bir ahhh çekecek oluyorum
nefesim mani oluyor.
takatim yok yapmaya diyor.




Melahat Kırtekin